Ορθοπαιδικός Χειρουργός και Τραυματολόγος Παίδων Σάββας Γιακουμάκης |
|
Παιδοτραυματολογία Η παιδοτραυματολογία είναι ένας ειδικός τομέας της ορθοπαιδικής που ασχολείται με τη διάγνωση, τη θεραπεία και την αποκατάσταση τραυμάτων στα παιδιά. Ο αναπτυσσόμενος σκελετός των παιδιών παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις και απαιτεί εξειδικευμένη προσέγγιση για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των κακώσεων και την αποφυγή μακροχρόνιων επιπλοκών.
Συχνές Κακώσεις στην Παιδοτραυματολογία Κατάγματα άνω και κάτω άκρων: Τα κατάγματα στα χέρια και τα πόδια είναι πολύ συνηθισμένα στα παιδιά λόγω της ενεργής τους ζωής και της τάσης τους να συμμετέχουν σε αθλητικές και άλλες δραστηριότητες. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως την ακινητοποίηση με γύψο ή νάρθηκα και, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, χειρουργική αποκατάσταση. |
Κατάγματα σπονδυλικής στήλης: Παρόλο που είναι λιγότερο συχνά στα παιδιά, τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, καθώς μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη και τη νευρολογική λειτουργία. Εξαρθρήματα αναπτυσσόμενου σκελετού: Τα εξαρθρήματα, ιδιαίτερα του αγκώνα και του ώμου, είναι συχνά λόγω της ευκαμψίας των παιδικών αρθρώσεων. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει συνήθως μείωση (ανατοποθέτηση της άρθρωσης) και ακινητοποίηση. Ρήξεις μυοτενόντιων δομών: Οι ρήξεις στους μύες και στους τένοντες μπορούν να προκληθούν από τραυματισμούς ή υπερβολική χρήση. Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία, ακινητοποίηση ή και χειρουργική επέμβαση. Διατομές τενόντων: Οι διατομές (κοψίματα) των τενόντων απαιτούν άμεση ιατρική επέμβαση για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του άκρου και την αποφυγή μόνιμων βλαβών. Θλαστικά τραύματα στα άνω και κάτω άκρα: Τα θλαστικά τραύματα, όπως κοψίματα και εκδορές, είναι πολύ συνηθισμένα στα παιδιά και συνήθως αντιμετωπίζονται με καθαρισμό, απολύμανση και συρραφή, αν χρειαστεί. Διαστρέμματα αρθρώσεων: Τα διαστρέμματα συμβαίνουν όταν οι σύνδεσμοι των αρθρώσεων υπερτεντώνονται ή σκίζονται. Η θεραπεία περιλαμβάνει ανάπαυση, πάγο, συμπίεση και ανύψωση (μέθοδος RICE), και σε σοβαρές περιπτώσεις φυσικοθεραπεία. Θλάσεις μυών και αιματώματα: Οι θλάσεις στους μύες και τα αιματώματα συμβαίνουν λόγω έντονων δραστηριοτήτων ή τραυματισμών. Η θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως την ανάπαυση, τον πάγο και τη φυσικοθεραπεία. Σύνδρομα καταπόνησης και κατάγματα καταπόνησης: Τα σύνδρομα καταπόνησης (overuse syndromes) και τα κατάγματα καταπόνησης (stress fractures) προκύπτουν από την επαναλαμβανόμενη χρήση και καταπόνηση των οστών και των μυών. Η θεραπεία περιλαμβάνει την αποχή από τις επιβαρυντικές δραστηριότητες και τη φυσικοθεραπεία για την ενίσχυση των μυών και των οστών. Η σωστή διαχείριση του παιδο - ορθοπαιδικού τραύματος με τακτικούς επανελέγχους προλαμβάνει, λόγω των ιδιαιτεροτήτων του αναπτυσσόμενου σκελετού, την εμφάνιση μόνιμων (χρόνιων) επιπλοκών όπως:
|
|
|